de iglo van tante Friet

Speciaal voor iedereen die dieren hartstikke leuke beesten vindt: een boek vol knotsgekke verhalen over kleine, grote, vreemde, maffe, grappige, griezelige maar vooral waanzinnige VIJFSTERRENWONINGEN voor dieren.
Inclusief krantenberichten, interviews, cartoons, een parasietenkatern en een uitgebreide jubileumfolder van HOL-IN-ONE, hét woonwarenhuis voor dieren.

 

Siep kwam overeind en staarde stomverbaasd naar het schreeuwende hoopje veren. Dat was duidelijk een vogel. Maar wat voor vogel?
‘Siep! Dat is een pinguïn. Kijk die vlerkjes! O… wat een schátje!’ Tante Friet keek niet eens verbaasd. Eerder verliefd.
‘Een pinguïn?’ vroeg Siep ongelovig.
‘Ja! Zo’n grote, volgens mij, van de Zuidpool! Met die witte randen om hun ogen!’
‘Die hoort hier helemaal niet,’ zei Siep. ‘Hoe komt dat ei dan hier terecht?’

 

‘Heb je weleens eerder een iglo gebouwd?’ vroeg Siep.
Ze stonden in de sneeuw op het erf en Pinkie lag aan een riempje in een mandje en was weer in slaap gevallen.
‘Nee,’ zei tante Friet. ‘Maar er is niks aan. Het is gewoon blokken stapelen. Net als lego, maar dan wit. Je maakt ze van sneeuw, legt ze in een rondje op elkaar en dan heb je een iglo. Als we een beetje doorwerken, kunnen we er vanavond al slapen.’
Siep vond dat wel een beetje simpel gezegd, maar tante Friet wist het zeker. Ze haalde een plastic krat, vulde die met sneeuw en stampte die aan en keerde de krat om. ‘Voilà. Blok nummer 1. Zo doe je dat. Net bakstenen, maar dan zonder steen,’ zei ze trots.
‘En ook niet gebakken. En veel groter en kouder,’ zei Siep.
‘En goedkoper,’ zei tante Friet.
‘Dus het lijkt er helemaal niet op,’ zei Siep. ‘En op lego zitten van die bultjes.’
‘Wat kan jij toch zeuren.

Share This