Over mij
Hallo allemaal!
Ik ben Tosca Menten en ben geboren op 11 december 1961, dus reken zelf maar even uit hoe oud ik ben.
Ik was vroeger een lief en braaf kind. Ik deed goed mijn best op school, las duizend boeken, leerde pianospelen, en was dol op tekenen en schilderen, verhaaltjes schrijven en handwerken. In mijn vrije tijd was ik altijd dingen aan het maken. Best een beetje saai zou je nu zeggen. Maar ik vind al die dingen nog steeds leuk! (Alleen borduren doe ik niet meer.)
Toen ik wat ouder werd, wilde ik dokter worden. En dat heb ik gezegd totdat ik 18 jaar was.
Studie
Soms (Bij mij best vaak) loopt alles anders.
Omdat ik eigenlijk ook wel goed kon tekenen, wilde ik na de middelbare school plotseling naar de Kunstacademie in Amsterdam. Zo’n school is superleuk, want voordat je goed wakker bent, sta ja al een portret te schilderen, of met je handen vol inkt een ets af te drukken. Ik vind het nog steeds niet erg als er een vlek op mijn kleren zit.
Werk
Na mijn studie werd ik lerares tekenen op een school in Amsterdam. En raad eens wat: Ik heb daar wel dertien jaar gewerkt! Terwijl ik eigenlijk vond dat je nooit langer dan vijf jaar achter elkaar hetzelfde moest doen!
En dáárna ging ik eindelijk iets anders doen… en dat werd schrijven.
Op de uitblinkerslunch bij de koning en koningin in november 2019
Schrijven? Hoezo nou ineens schrijven?
Dat was niet zo gek. Ik schreef altijd al liedjes en korte verhaaltjes, gewoon, voor de lol. Op een zonnige dag besloot ik dat ik niet alleen schilderijen en muziek wilde maken, maar ook een boek.
Vol goede moed maakte ik een plan. Mijn plan was om voor het jaar 2000 een ECHT BOEK in de winkel te hebben. Dat lukte maar net. In november 1999 kwam mijn eerste boek uit bij uitgeverij Van Goor. En toen was het hek van de dam.
2012 was een heel bijzonder jaar
In 2012 schreef ik het Kinderboekenweekgeschenk, dat was een geweldige eer en een hoogtepunt in mijn carrière. Wat was dat een leuk jaar! Wil je zien wat ik toen allemaal meemaakte? Klik hier!
Dummie de mummie
Met de boeken van Dummie de mummie werd ik echt beroemd. Dummies boeken wonnen prijzen en verschenen in Duitsland, Polen, Italië, Frankrijk, Litouwen, Bulgarije, Turkije, Slovenië, China, Roemenië, Iran, Oekraïne, Litouwen en Australië. En Dummies boeken werden bioscoopfilms. Maashi! Maashi! Dummie heeft zelfs een eigen website: www.dummiedemummie.nl
Natuurlijk ben ik wel eens naar Egypte geweest. Om onderzoek te doen, en om op een piramide te klimmen in mijn mummiepak. Dat was een van mijn vele blunders, en vooral HEEL ERG HEET!
Wat doe ik tegenwoordig?
Ik probeer 2 boeken per jaar te schrijven. Verder bezoek ik veel scholen, bibliotheken en boekhandels.
En ik schrijf en zing liedjes en speel daarmee in het theater. De meeste liedjes vind je op deze website. En filmpjes vind je op mijn youtube-kanaal. Ga maar kijken en zing vooral mee!
DEZE VRAGEN KRIJG IK VAAK
Hoe komt u aan uw ideeën?
Heel soms gebruik ik de dingen die om mij heen zie. Maar meestal schud ik wat aan mijn mouw en dan rolt er wel iets uit, soms een hele stapel ideeën tegelijk. Helaas kan ik niet goed kiezen en wil ik alles tegelijk. Dat kan dus niet!
Wat vindt u zelf uw mooiste boek?
Haha, ik zei toch dat ik niet goed kan kiezen? Ik word gewoon blij als ik het rijtje zie en zou niet een boek niet geschreven willen hebben.
Heeft u een boodschap in uw boeken?
Nee. Boodschappen haal je maar bij de supermarkt.
Maar…. mijn verhalen gaan wel over dingen die voor kinderen belangrijk zijn, zoals vriendschap, pesten, macht, verdriet, acceptatie. Daar vind ik heus wel iets van en dat merk je wel als je ze leest. Maar ik wil alles vertellen in een zo leuk, mooi, spannend, knotsgek mogelijk verhaal. Zodat je er in ieder geval ook om kan lachen. Want van lachen word je vanzelf (weer) vrolijk.
Wat is uw lievelingsschrijver?
Dat is Roald Dahl. Zoveel fantasie als Roald Dahl had, heeft niemand.
Hoe schrijf je een boek?
Het beste is waarschijnlijk om eerst een plan te maken voor je verhaal. Wie zitten er in, wat gebeurt er allemaal en hoe loopt het af. Maar dat is zonde van mijn tijd. Als ik lekker bezig ben, stuitert mijn verhaal toch een andere kant op.
Daarom begin ik gewoon maar wat te schrijven en ik zie wel wat er gebeurt. Ik weet als ik aan een boek begin dus nog niet hoe het allemaal afloopt. Dat is eigenlijk best spannend!
Wat doet u in uw vrije tijd?
Ik heb niet heel veel vrije tijd en die zit dan ook hartstikke vol. Maar wel met leuke dingen. Ik houd nog steeds van dingen maken, speel wat piano, kan drie akkoorden op de accordeon en ik schrijf liedjes en stukjes voor in het theater. Af en toe maak ik nog eens een tekening of schilderij. O ja. Ik moet ook nog boodschappen doen… en eten koken… en wassen… en stofzuigen… En als ik echt niks meer te doen heb, ga ik lekker op het strand lopen. Dan doe ik toch weer wat.
Wat doe ik nooit?
Televisie en films kijken. Daar ben ik te ongeduldig voor.
Heeft u nog een tip voor iemand die ook een boek wil schrijven?
Ik heb vier tips:
-
Gewoon beginnen, doorschrijven en (dat is het belangrijkste): afmaken. Dus vooral niet stoppen en opgeven.
-
Als je niet meer weet hoe je verder moet, kun je vast een eind schrijven. Dan weet je waar het verhaal naartoe moet.
-
Stel je tijdens het schrijven voor dat je zelf de hoofdpersoon bent. Wat zou jíj doen of zeggen?
-
Vraag nooit aan je vader of moeder of het goed is. Vaders en moeders zijn trots en vinden alles goed, dus daar heb je niks aan. Vraag het liever aan een boze buurvrouw.